op één van de allerlaatste dagen van het seizoen waterskiën op een teleski-baan, ergens bij Almere. Nadat we al de hele dag vergeefse pogingen hadden gedaan om op een zogeheten wake-board te blijven staan ging ik aan het eind van de middag, tot op het bot verkleumd, aan de kant zitten. Kompaan Olivier was al úren eerder met een dame in de verwarmde kantine gaan zitten en zwaaide af en toe vriendelijk vanachter het glas naar ons. Jord was minstens zo vernikkeld als ik maar zei “en toch ga ik het nog één keer proberen” ... en bleef een volle ronde op het wakeboard staan. Ruud