toen we eind vorig jaar ergens zaten te lunchen vertelde Jord dat het met de epilepsie inmiddels zo erg gesteld was dat hij op ieder moment spontaan een aanval kon krijgen. Ik vroeg uiteraard licht nerveus wat ik in zo'n geval zou moeten doen danwel zou moeten laten en Jord's laconieke antwoord was “nou wat je in ieder geval niet moet doen is je vinger in mijn mond steken, want die ben je kwijt. Maar mocht het je lukken om je hand in mijn jas te krijgen, dan zitten de medicijnen in mijn binnenzak”. Ruud